– ژانویه 15, 2011دسته بندی: پرونده 2 - استفن هاوکینگ
خط خبر دانش شهر : «استفن هاوکینگ» دانشمند مشهوری است. این شهرت در محیط علمی و آکادمیک، مدیون پژوهشهایی در کیهانشناسی است که او به همراه «راجر پنروز» (و دیگران) در دهههای ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ درباره سیاهچالهها و ساختار آنها انجام داده بود. در آن زمان «هاوکینگ» با استفاده همزمان از معادلات مکانیک کوانتوم و نسبیت عام (گرانش)، توانست به نکات بسیار جالب و مهمی درباره ترمودینامیک سیاهچالهها دست پیدا کند. این دستاوردها حاصل استفاده همزمان از این دو جزء «آشتیناپذیر» فیزیک نوین بود. این تلاش «هاوکینگ»، یکی از نخستین کارهای علمی در این زمینه در دنیاست. چه پیش از او حتی بزرگانی مثل «آلبرت اینشتین» که به دنبال یک توضیح (پیمانهای وحدتیافته) از عالم بودند، در این مسیر به بنبست رسیدند. این دستاوردهای «هاوکینگ»، آنقدر جالب توجه بود که او را صاحب کرسی لوکاسی ریاضیات کمبریج کرد که پیش از او بسیاری از بزرگترین فیزیکدانان دورانهای مختلف، بر آن تکیه زده بودند که مشهورترینشان نیوتن و دیراک بودند. اما این همه ماجرا نیست. «هاوکینگ» برخلاف بسیاری از دانشمندان نهتنها در دنیای کوچک و عمیق مغزهای بزرگ مشهور است، بلکه در دنیای مردمان واقعی هم او بسیار مشهورتر از همقطاران آکادمیک خود است. اما «هاوکینگ» این شهرت را مدیون چیست؟ آیا او مسوولیتش در قبال این شهرت را درست انجام داده است؟

ادامه مطلب ...